Άλειμμα με πιπεριές Habanero

Ἄλειμμα μέ πιπεριές Habanero

Σᾶς περίσσεψαν μερικές πιπεριές Habanero;

Ἑτοιμᾶστε ἓνα νόστιμο ἄλειμμα μέ πολύ ἁπλά ὑλικά.

 Θά χρειαστεῖτε :

 

• 4 (ν)τοματάκια
• 1 μεσαῖο κρεμμύδι
• 3 σκελίδες σκόρδο, θρυμματισμένες
• 2 κ.σ. Ἐξαιρετικό παρθένο ἐλαιόλαδο
• 8 καυτερές πιπεριές Habanero
• 1 κ.σ. ἁλάτι
• 1 κ.σ. σκόνη curcuma
• 3 κ.σ. ψιλοκομμένο κόλιανδρο
• 50 ml ξίδι μήλου
• 1 κ. σ. ζάχαρη
• λίγο μαῦρο πιπέρι τρ. 

Προθερμάνετε τόν φοῦρνο στούς 220 ° C. Πλύνετε καί κόψτε στήν μέση τά  (ν)τοματάκια, καθαρίστε τό κρεμμύδι καί κόψτε το σέ κομμάτια, συνθλίψτε τίς σκελίδες σκόρδου.

Τακτοποιῆστε τά  (ν)τοματάκια, τά κρεμμύδια καί τό σκόρδο σέ ἕνα ταψί καί περιχῦστε μέ τό ἐλαιόλαδο.

Πασπαλίστε μέ λίγο ἁλάτι καί πιπέρι καί ψῆστε στόν φοῦρνο μέχρι νά ψηθοῦν τά κρεμμύδια, περίπου 15 λεπτά.

Τοποθετῆστε  ὅλα τά ψημένα  λαχανικά μαζί μέ τίς καυτερές πιπεριές habanero καί τά ἄλλα συστατικά στό μπόλ ἕνός ἐπεξεργαστή τροφίμων( μίξερ).

Ἀνακατέψτε μέχρι νά ἔχετε ἓνα ὀμοιογενές  ἄλλειμα habanero καί λαχανικῶν. 

Τοποθετῆστε τό ἄλειμμα σέ ἓνα στεγανό δοχεῖο, ἐάν δέν πρόκειται νά χρησιμοποιηθεῖ  ἀμέσως ἤ σέ ἓνα φλιτζάνι,ἐάν τό σερβίρετε ἀμέσως μέ τσίπς καλαμποκιοῦ ή φρυγανισμένα κρουτόν.

πηγή:
http://www.buonissimo.org

"Μεθυσμένα" κρεατοσφαιρίδια

 "Μεθυσμένα" κρεατοσφαιρίδια

Κανονικά ὀνομάζονται κρεατοσφαιρίδια, ἀλλά ἐπειδή περιέχουν καί λίγο ρύζι γίνονται πιό σύνθετα καί λαμβάνουν τό ὄνομα ρυζοκρεατοσφαιρίδια. Θά μποροῦσαν νά εἶναι "Κρασάτα" Ρυζοκρεατοσφαιρίδια ἀλλά ἀς τά ἀφήσουμε "Μεθυσμένα" ὃπως τά ἑτοίμασε καί τά περιγράφει πιό κάτω ὁ δημιουργός τους κύριος Athinaeos Panathineos , ὁ ὁποῖος εἶναι ἀπό τούς λίγους ἐξαιρετικούς δημιουργούς στόν ἑλλαδικό χῶρο πού πάντα προσθέτει καί λίγη καυτερή πιπεριά στίς συνταγές του. 

.....Μεθυσμένα γιουβαρλάκια

[photo: Νίκος Μορόπουλος] 
 

Τα γιουβαρλάκια είναι ένα από τα φαγητά της μαμάς. Η λέξη έχει τουρκική προέλευση και σημαίνει «στρογγυλός». Όμως δεν υπάρχει σχετική συνταγή στα τούρκικα. 

Τα σημερινά γιουβαρλάκια ξεφεύγουν από τα καθιερωμένα, όπως: ο κιμάς είναι ανάμικτος βοδινό με χοιρινό,  και τα γιουβαρλάκια είναι αλευρωμένα και τσιγαρισμένα πριν «βράσουνε». Το πιο σημαντικό όμως, είναι ότι έχουνε μεθύσει με καλό κόκκινο κρασί και δεν έχουνε αυγολέμονο, αλλά την συμπυκνωμένη σάλτσα από τον μεθυσμένο ζωμό στον οποίο έβρασαν. 

[photo: Νίκος Μορόπουλος]

Τα υλικά που χρησιμοποίησα στο πιάτο είναι:

• Κιμάς ψιλοκομμένος, μίγμα βοδινό-χοιρινό (500 γρ.)
• Μία κούπα ρύζι νυχάκι
• Μία κούπα αλεύρι γενικής χρήσεως
• Ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα (μισή κούπα πολύ μικροί κύβοι)
• Καρότο ξυσμένο στον ψιλό τρίφτη (μισή κούπα)
• Φύλλα σέλινο ψιλοκομμένα  (μισή κούπα)
• Τέσσερις κουταλιές της σούπας βούτυρο
• Δύο κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• Ένα και μισό κουταλάκι του καφέ καπνιστή πάπρικα
• Ένα και μισό κουταλάκι του καφέ κίμινο
• Δύο κουταλάκια του καφέ αλάτι
• Μισό  κουταλάκι του καφέ τριμμένη κανέλα
• Μισό  κουταλάκι του καφέ τριμμένη κόκκινη πιπεριά τσίλι
• Δύο κούπες κόκκινο κρασί 
• Τέσσερις κούπες ζωμός από κοτόπουλο
• Δύο κούπες πατάτες κομμένες σε ροδέλες
• Δύο κούπες καρότα κομμένα σε μπαστούνια

Το πρώτο στάδιο της εκτέλεσης είναι η ετοιμασία του μίγματος με τον κιμά και το ρύζι. 

Αναμειγνύω καλά τον κιμά με το ρύζι, τους κύβους από ξερά κρεμμύδια, το τριμμένο καρότο, το ψιλοκομμένο σέλινο, την πάπρικα, το κίμινο, το αλάτι, την τριμμένη κανέλα, και το τσίλι, και αφήνω να ηρεμήσει στο ψυγείο για 30 λεπτά. 

Ετοιμάζω τις ροδέλες πατάτες και τα μπαστουνάκια καρότου, τα αλατίζω και τα βάζω σε ένα ταψί με λίγο ελαιόλαδο. Ψήνω στον φούρνο για 20 λεπτά σε θερμοκρασία 180 βαθμών.

Αλευρώνω τα γιουβαρλάκια και τσιγαρίζω στο βούτυρο σε μεγάλο τηγάνι με βαθύ πάτο. Αφού πάρουν ένα καστανό χρώμα, σε δυνατή φωτιά 8/10 ρίχνω τον ζωμό από κοτόπουλο και αφήνω να πάρει μία βράση.  Προσθέτω το κρασί και αφήνω να πάρει μία βράση. Χαμηλώνω τη φωτιά 5/10, σκεπάζω και αφήνω να βράσουν για 30 λεπτά. Μετά βγάζω από τη φωτιά και ξεσκεπάζω. Βγάζω τα γιουβαρλάκια και επιστρέφω τον μεθυσμένο ζωμό στη μέτρια φωτιά για να δέσει. Προσοχή εδώ μην καεί ο ζωμός, γιατί είναι όλη η νοστιμιά του πιάτου. 

Βγάζω από το φούρνο τις πατάτες και τα καρότα και αφήνω να ηρεμήσουν για 10 λεπτά

[photo: Νίκος Μορόπουλος] 
 

Σερβίρω με ένα δροσερό «Χάρισμα Γης» (μερλό) Αβαντίς. 

Το πιάτο είναι πεντανόστιμο, φτουράει, τρώγεται μεσημέρι βράδυ, αλλά και στο ξημέρωμα όταν επιστρέφετε από μια διασκέδαση και χρειάζεσθε μια υπογάστρια θέρμη πριν ξεκουραστείτε. 

Νεκτάριος Καλαμπαλίκης έγραψεν (1969).

*O Νίκος Μορόπουλος διατηρεί την αγγλόφωνη ιστοσελίδα Panathinaeos  
.......

Η "σφαγή"(καταστροφή) τῶν κριτάμων...

Ἡ «σφαγή»τῶν κριτάμων

                                                                  Φωτογραφία 1

Παρ' ὃτι  τό κυρίως ἀντικείμενό μας εἶναι ἡ καυτερή πιπεριά θά θέλαμε νά σταθοῦμε σέ ἓνα γεγονός πού ἔχει πάρει τήν μορφή ἐπιδημίας. Τά τελευταία χρόνια ἔγινε τῆς μόδας ἡ κατανάλωση τοῦ κριτάμου , ναί αὐτοῦ τοῦ ταπεινοῦ παραθαλασσίου σαρκώδους φυτοῦ, πού παλιότερα, ξιδάτο, συνόδευε ἓνα ποτηράκι τσίπουρου, σήμερα τό ἀναγράφουν στούς καταλόγους τους ὃλα τά καλά ἑστιατόρια καί ταβέρνες ὄχι μόνον στίς παραθαλάσσιες περιοχές ἀλλά θά τό βρεῖτε ἀκόμη καί στἀ Ζαγοροχώρια.

 




              Φωτογραφία 2











                                                                                              Φωτογραφία 3

  Ἡ ζήτηση λοιπόν ἔχει αὐξηθεῖ καί παρ' ὃτι κάποιοι προέβλεψαν νά τό καλλιεργοῦν καί νά τροφοδοτοῦν μ'αὐτό τήν ἀγορά, οἱ περισσότεροι ταβερνιάρηδες ἀλλά καί ἄλλοι περιηγητές ἔχουν ἐπιδοθεῖ σέ μία "σφαγή"  (καταστροφή) τῶν κριτάμων ἀνά τήν ἐπικράτεια. Ἔτσι λοιπόν σέ πολλές περιοχές τῆς πατρίδος μας εἴδαμε ὃτι οἱ συλλέκτες ἀντί νά κόψουν μόνον τά φρέσκα φύλλα γιά νά τά κάνουν ξιδάτα ἤ σκόνη, γιά νά κάνουν γρήγορα τραβοῦν ὁλόκληρο τό φυτό ἀπό τήν ρίζα καί ἔτσι δέν μένει τίποτα γιά νά φυτρώσει στήν ἴδια θέση γιά τήν ἑπόμενη χρονιά. Ἄλλοι πάλι ἀπό ἄγνοια (; ) κόβουν καί τά ἄνθη τά ὁποῖα στήν συνέχεια θά γινόταν σποράκια καί μέ τήν βοήθεια τῶν πουλιῶν καί τοῦ ἀνέμου θά ἔδιναν ἓνα νέο φυτό τήν ἑπόμενη χρονιά. 

                                                                       Φωτογραφία 4

                                                            Φωτογραφία 5

                                                                   Φωτογραφία 6

Θά θέλαμε νά παρακαλέσουμε ὃλους τούς καλούς φίλους καί ἀναγνῶστες μας νά κάνουν μία προσπάθεια καί νά ἐνημερώσουν κάθε ἐνδιαφερόμενον / η νά μήν κακοποιεῖ τά φυτά κατά τήν συλλογή τῶν νεαρῶν φύλλων οὕτως ὥστε καί οἱ ἑπόμενες γενιές νά ἔχουν τήν δυνατότητα νά γνωρίσουν καί νά γευτοῦν τά γευστικά τους φυλλαράκια.

                                    Φωτογραφία 7 -Σπόροι κρίταμου μέ τό περίβλημά τους 
 
 Ἀκόμη καλύτερα θά ἦταν, οἱ ἐνδιαφερόμενοι ,νά συλλέξουν μερικά σποράκια καί νά δημιουργήσουν τό δικό τους σπορεῖο καί στήν συνέχεια νά ἔχουν τά δικά τους φυτά καί νά μήν καταστρέφουν αὐτά πού ἡ φύση μᾶς δίνει ἁπλόχερα. 

                                          Φωτογραφία 8- νεαρά κρίταμα στό σπορεῖο

                                   
                               Φωτογραφία 9- νεαρά κρίταμα στό σπορεῖο γιά μεταφύτευση

Κάποιοι δῆθεν "μεγαλοδημοσιογράφοι", οἱ ὁποῖοι ἀσχολοῦνται μέ τήν φύση καί τό φαγητό,   στό κάτω μέρος τοῦ δημοσιεύματός τους γράφουν φαρδιά- πλατιά  COPYRIGHT.
Ἐμεῖς δέν χρησιμοποιῦμε τό Copyright  ὅπως κάνουν οἱ παραπάνω "μεγαλοδημοσιογράφοι"... ἔτσι μπορεῖτε ἐλεύθερα νά ἀναδημοσιεύσετε τό παρόν κείμενό μας ἔστω καί ἄν δέν δημοσιεύσετε τήν πηγή.

Θά θέλαμε ἐδὼ νά ἐπαναλάβουμε αὐτό πού ἔγραψε ὁ καλός ἐρευνητής Ἀριστείδης Παπαδόπουλος στήν σελίδα τοῦ φέϊσμπούκ "Τό Πήλιο Στό Πέρασμα Του Χρόνου" σχετικά μέ τήν ἀνατύπωση καί τήν γνώση: ...< ..Να τι λέει και ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης για τη "γνώση" : "Πας, όστις επιθυμεί να μετατυπώση το παρόν βιβλίον ή μέρος αυτού έχει παρ εμού την άδειαν, διότι κατ' εμέ ο εμποδίζων την μετατύπωσε των βιβλίων δεσμεύει την ανάπτυξιν της Παιδείας." (Ημερολόγιον Η ΦΗΜΗ -1888). Αυτό περίπου κάνουμε πολλοί από μας εδώ...>...


 Φωτογραφίες: Νο. 1,5,6 (Gianluca Nicolella)// No.2,3,4(Giuliano Salvai// No.7(Vito Biano)//No.8,9 (Ἑλληνική Ἀκαδημία τῆς Καυτερῆς Πιπεριᾶς)

ωραίες τομάτες & φρέσκο τυρί ρικόττα

"ὡραῖες τομάτες" & φρέσκο τυρί ρικόττα

Λέμε  "ὡραῖες τομάτες" γιατί ἀκριβῶς εἶναι στήν ὣρα τους, ἀλλοιῶς δέν θά ἦταν ὡραῖες. Ἡ ὣρα τους εἶναι τώρα, τέλος Ἱουλίου καί συνεχίζοντας μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου. Ἔχουν ἤδη ὡριμάσει φυσιολογικά κάτω ἀπό τόν ζεστό ἣλιο τοῦ θέρους καί ὄχι κάτω ἀπό περίεργες συνθῆκες  μέσα σέ θερμοκήπια καί ἔτσι περιέχουν ὃλα τά ἀρώματά τους καί τά χρώματά τους.

Στήν πατρίδα μας ἐκτός τῶν ἄλλων συνδυασμῶν, συνδυάζουμε τήν τομάτα μέ τυρί φέτα ἤ κάποιο ἄλλο φρέσκο τυρί. Ὁ Νῖκος Μορόπουλος γιά τόν ὁποῖο ἔχουμε ξαναγράψει ,εἶχε τήν ἰδέα νά φτιάξει μέ τά χέρια του ἓνα φρέσκο τυρί που ἀντί για πυτιά χρησιμοποίησε λεμόνι.

Πάντα εὐχάριστη ἡ γεύση τοῦ φρέσκου τυριοῦ ἔστω καί ἄν προέρχεται ἀπό γάλα πηγμένο μέ χυμό λεμονιοῦ. Θά ἤθελα νά ἀναφέρω ἐδῶ ὃτι οἱ πρόγονοί μας Σελλοί, Ἑλλοί κτηνοτρόφοι, παρ'ὃτι διέθεταν φρέσκια πυτιά ἀπό τά νεαρά ἀ-ρνάκια πολλές φορές ἔπηζαν τό γάλα τους χρησιμοποιώντας τό γάλα (ὑγρό) τοῦ σύκου, τῆς συκιᾶς. Ἔτσι, σύμφωνα μέ κάποιους ἐρευνητές τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης ἔφθασε σ'ἐμᾶς ἡ λέξη ΤΥΡΟΣ πού ἀπό μόνη της μᾶς μεταφέρει τήν συνταγή γιά τήν παρασκευή τοῦ τυροῦ.

 Ἔτσι ἔχουμε τό (Τ) =Ταρσός{τό πλεκτό ἀπό βούρλα καλαθάκι}, (Υ)=Ὑγρό τοῦ (Ρ)=ῥηνός[ἀ-ρήν , ρηνός=τό ἀρνί, πρόβατο]δηλ. τό γάλα τοῦ προβάτου, μαζί μέ τόν (Ο)=ὀπό(τόν "χυμό", γάλα) τῆς (Σ)=συκῆς , ἔτσι λοιπόν παρασκεύαζαν τό τυρί τους πήζοντάς το, ἀφοῦ πρώτα τό ζέσταναν στήν σωστή θερμοκρασία, μέ τόν ὀπό,τόν "χυμό", τό γάλα, τῆς συκιᾶς.
Τ= Ταρσός +
Υ= Ὑγρόν τοῦ …
Ρ= (ῥήν) ῥηνός +
Ο= Ὀπός τῆς..
Σ= Συκῆς

Αὐτά τά ὁλίγα για τόν ταρσό καί τό ὑγρό τοῦ ρηνός. Παραθέτουμε πιό κάτω τήν συνταγή ὃπως ἀκριβῶς τήν ἀναφέρει ὁ Νὶκος Μορόπουλος στήν ἱστοσελίδα bostanistas.gr ( http://www.bostanistas.gr/?i=bostanistas.el.kouzinistas&id=3646 )

                                    /////=============\\\\ 

....Κριθαρένιες μπουκιές με σπιτική ρικότα, ντομάτα και δυόσμο

Το φτιάξιμο του τυριού πάντα ασκούσε μια μαγική επιρροή επάνω μου. Ακόμη και η μαγεία όμως μπορεί να έρθει πιο κοντά στην πραγματικότητα χωρίς να εξαφανιστεί πλήρως. Στον μικρόκοσμό μου αυτή η υβριδική μαγεία – πραγματικότητα είναι κάτι ξεχωριστό. Σήμερα, λοιπόν, φτιάχνω ρικότα. Είναι πανεύκολο και το αποτέλεσμα απολαυστικό. Η ρικότα είναι γαλακτοκομικό προϊόν, μερικοί το λένε και τυρί. Το όνομα είναι ιταλικό και σημαίνει «διπλά μαγειρεμένο». Αυτό οφείλεται στο ότι παραδοσιακά η ρικότα γίνεται από το ξυνόγαλο που παράγεται από τη διαδικασία παραγωγής τυριού. Το μίγμα αυτό ξαναμπαίνει στη φωτιά, προστίθεται λίγο γάλα ακόμη, κάποια όξινα και παράγεται η ρικότα. 

photo: Νίκος Μορόπουλος

Παραδοσιακά η ρικότα – όπως και οι συνονόματες μαλακές μυζήθρες και τα ανθότυρα – παράγονται από γάλα προβάτου ή κατσικίσιο, η σημερινή συνταγή όμως για πρακτικούς λόγους έχει γάλα και κρέμα από αγελάδα. Η ρικότα σαν προϊόν είναι εξαιρετικά εύκαμπτο και χρησιμοποιείται και σε αλμυρά αλλά και σε γλυκά πιάτα. Τα κανόλι της Νάπολης στην Ιταλία αλλά και την Σικελία είναι παροιμοιώδη. Σήμερα θα περιροριστώ σε ένα ελαφρώς αλμυρό μεζεδάκι.
Υλικά
Παρακάτω θα βρείτε τις αναλογίες για τη ρικότα. Οι ποσότητες της συνταγής κάνουν μία κούπα, οπότε κάνετε όσο θέλετε, κρατώντας τις αναλογίες.

• δύο κούπες γάλα με πλήρη λιπαρά
• μία κούπα κρέμα γάλακτος
• μια κουταλιά του γλυκού αλάτι
• τρεις κουταλιές της σούπας χυμό λεμονιού ή λευκό ξύδι

Εκτέλεση

 photo: Νίκος Μορόπουλος

Ζεσταίνουμε το γάλα και την κρέμα γάλακτος σε μια κατσαρόλα μέχρι να φτάσει το μίγμα τους 80 βαθμούς Κελσίου. Εκτός και αν είστε «μάγοι», προτείνω ενθέρμως την χρήση θερμομέτρου. Ένας από τους λόγους που τόσες και τόσες φιλόδοξες προσπάθειες κατέληξαν στο κουπάκι της γάτας ή το δίκτυο αποχέτευσης είναι ότι το μίγμα δεν έχει την κατάλληλη θερμοκρασία. Υπάρχει ένα διάστημα ανοχής 5 βαθμοί επάνω ή κάτω.
Προσθέτουμε το αλάτι και το λεμόνι, κατεβάζουμε από τη φωτιά και ανακατεύουμε μέχρι ότου να αρχίσει να πήζει το μίγμα. Συνεχίζουμε την ανάδευση για 5 λεπτά ακόμη και αφαιρούμε με μια κουτάλα. Για να στραγγίσει το μίγμα είναι καλύτερο να το τοποθετήσουμε σε μια λεπτή πετσέτα και να το αφήσουμε για τουλάχιστον μια ώρα.
Μετά τοποθετούμε σε ένα δοχείο που κλείνει και αφήνουμε στο ψυγείο για 24 ώρες.
Σερβίρισμα
Παίρνουμε παξιμαδάκια και στρώνουμε λίγο ρικότα. Από πάνω τοποθετούμε κυβάκια από φρέσκες ντομάτες. Διακοσμούμε με φύλλα δυόσμου και τρίβουμε λίγο μαύρο πιπέρι.
Πριν προσθέσετε αλάτι, δοκιμάστε την ρικότα. Το έδεσμα δεν πρέπει να είναι πολύ αλμυρό, σε βαθμό που να χάνεται η γλυκύτητα της ρικότα. Αν θέλετε προσθέστε και λίγο ελαιόλαδο. Εγώ δεν βάζω, αλλά σε πολλούς αρέσει.

photo: Νίκος Μορόπουλος

Αυτές οι μπουκίτσες είναι νόστιμες, δροσερές, τραγανές, αρωματικές, πικάντικες και πολύ ελαφρές, κάτι το οποίον μου δίνει τη δικαιολογία να καταναλώσω τουλάχιστον τέσσερις στην καθισιά μου ή πολλές φορές και στην ορθοστασία μου. Το οποίον σημαίνει ότι για να είστε εντάξει θα πρέπει να  έχετε αρκετή ποσότητα ρικότα.
«Φρόντισε για να έχεις.».....

                                         \\\\=====/////

Ἐμεῖς ἀντί γιά μαῦρο πιπέρι χρησιμοποιοῦμε λίγο κόκκινο καυτερό σέ σκόνη.

Μοσχιοί “πνιγμένοι”

Μοσχιοί  “πνιγμένοι”.

Γιά τήν   Donatella Simeone ἔχουμε ξαναγράψει παλιότερα. Εἶναι μία τέλεια μαγείρισσα , μία καταπληκτική φωτογράφος, μία σπουδαία δημοσιογράφος καί προπάντων ἀγαπάει τίς καυτερές πιπεριές.

 Ἐδῶ παρουσιάζει μέσω τῆς ἐφημερίδος  “ La Repubblica” τήν πολύ ἁπλή συνταγή   Μοσχιοί “πνιγμένοι”.

Πιό κάτω θα δοῦμε πώς «πνίγονται» οἱ μοσχιοί.

Οἱ μοσχοί εἶναι μαλάκια κεφαλόποδα τῆς οἰκογενείας τῶν ὀκταποδιδῶν. Παρόμοια μέ μικρά χταπόδια μέ χρωματισμό φαιοκαστανό,  μικρότερη κεφαλή καί μάτια προεξέχοντα. Τά ὀκτώ πλοκάμια τους ἔχουν μία μόνον σειρά ἀπό βεντοῦζες σέ ἀντίθεση μέ τά χταπόδια πού ἔχουν δύο σειρές.

Γιά τήν συνταγή  θά χρειαστεῖτε τά παρακάτω ὑλικά γιά 4 ἄτομα:

1 κιλό μοσχιούς καθαρισμένους
200 γρ. τοματίνια
½ ποτήρι λευκό ξηρό κρασί 

50 γρ. μαῦρες ἐλιές

1 κ.σ. κάπαρη ξαλμυρισμένη
1  καυτερή πιπεριά
1 σκελίδα σκόρδου
- ἐξαιρετικά  παρθένο ἐλαιόλαδο (ὃσο χρειάζεται)
- ἁλάτι (ὃσο χρειάζεται)
- ψιλοκομμένο μακεδονήσι (μαϊντανό) (ὃσο χρειάζεται)

Σίγουρα θά ἔχετε  διαβάσει χίλιες παραλλαγές αὐτῆς τῆς  συνταγῆς, ἀλλά  προσθέστε καί αὐτή μαζί μέ τίς ἄλλες. Ὑπάρχει ἓνα μικρό «μυστικό» στήν συνταγή αὐτή. Θά πρέπει νά προστεθοῦν  τά τοματίνια, ἀφοῦ προηγουμένως τά ἀποφλοιώσετε  για νά κάνουν τήν γεύση αὐτοῦ τοῦ πιάτου λίγο πιό “λεπτή”. Ἡ ἄλλη συμβουλή πού θά θέλαμε νά προσθέσουμε εἶναι νά ἐπιλέξετε μικρούς μοσχιούς γιά αὐτό τό εἶδος τῆς προετοιμασίας γιατί ἐκτός τοῦ  ὃτι εἶναι  πιό μαλακοί  παρουσιάζονται καί καλύτερα στό πιάτο σας. Ζεματίζετε γρήγορα τά τοματίνια, ἀφήνετε νά κρυώσουν καί στήν συνέχεια τά ἀποφλοιώνετε, τά κόβετε στή μέση καί τά ἀφήνετε στήν ἄκρη.

Σέ ἓνα τηγάνι ἤ ἄλλο σκεῦος (κατά προτίμηση πήλινο) τσιγαρίζετε τό σκόρδο μέ τό ἐλαιόλαδο καί τήν καυτερή πιπεριά, προσθέτετε τούς μοσχιούς  ἀφοῦ τούς ἔχετε πλύνει καί στεγνώσει καί ἀφήνετε νά τσιγαριστοῦν ἐλαφρῶς. Προσθέστε  τό κρασί καί ἀφῆστε νά ἐξατμιστεῖ  ἐντελῶς πρίν νά προσθέσετε τά ἀποφλοιωμένα τοματίνια, τήν κάπαρη, τίς ἐλιές καί μία πρέζα ἁλάτι. Προσθέστε ἓνα ποτήρι ζεστό νερό, καλύψατε τό τηγάνι μέ τό καπάκι του καί μαγειρέψτε “γλυκά” μέχρι νά μαλακώσουν οἱ μοσχιοί. Πρίν σβήσετε τήν φωτιά προσθέστε τό ψιλοκομμένο φρέσκο ​​μακεδονήσι (μαϊντανό).

Προσφέρετε τούς ζεστούς μοσχιούς πάνω σέ φέτες καψαλισμένου ψωμιοῦ.