Για τους εραστές της καυτερής πιπεριάς και της σοκολάτας
The dark side of chocolate
Τὴν τελευταία φορὰ ποὺ ἤπια ζεστὴ σοκολάτα, ὃπως ἡ τέχνη τῆς σοκολάτας ὁρίζει,εἶχα τὴν εὐκαιρία νὰ τὴν ἀπολαύσω στὸ Καφὲ Πούσκιν , στὴν Μόσχα, τὸ 1999. Ὁ παρασκευαστὴς ντυμένος μὲ μαῦρο φράκο ἔφερε μπροστὰ στὸ τραπέζι μας τὸ πτησόμενο τραπεζάκι του καὶ ἀφοῦ τὸ ἄνοιξε ἐπάνω στὴν δερμάτινη ἐπιφάνεια τοῦ τραπεζιοῦ τοποθέτησε τὰ σύνεργὰ του καὶ τὸ bain marie. Μὲ τὸν εἰδικὸ ἀναδευτήρα γιὰ σοκολάτα βοήθησε στὸ λυώσιμο τῆς σοκολάτας καὶ ὃταν ὴταν ἓτοιμη τὴν τοποθέτησε στὸ πορσελάνινο σκεύος καὶ μᾶς τὴν προσέφερε στὸ τραπέζι μέσα σὲ πορσελάνινη λευκὴ κοῦπα.
Τὶ σχέση ἔχει ὃμως ἡ καυτερὴ πιπεριὰ μὲ τὸ ρόφημα τῆς ζεστῆς σοκολάτας;
Πρὶν λίγο καιρὸ, δὺο ἀπὸ τὰ τακτικὰ μέλη (καὶ καλὲς συνεργάτιδες) τῆς Ἓλληνικῆς Ἀκαδημίας τῆς Καυτερῆς Πιπεριᾶς, ἡ Δανάη & ἡ Ἀλίκη, μὲ ἐνημέρωσαν γιὰ τὸ νέο κατάστημα, σχετικὸ μὲ τὴν σοκολάτα, τὸ «The dark side of chocolate». Ἀμέσως στὸ μυαλό μου ἦλθε τὸ ὀμώνυμο φίλμ τῶν Mistroti –Romano, σχετικὸ κι’αὐτὸ μὲ τὸ κακάο καὶ τὴν σοκολάτα ἀλλὰ καμμία σχέση με τὸ κατάστημα τοῦ Ἀριστοτέλη, τὸ «The dark side of chocolate». Ἔλειψα γιὰ λίγο καιρὸ ἀπὸ τὴν Ἀθῆνα καὶ μόλις προχθὲς βρῆκα χρόνο καὶ πέρασα γιὰ νὰ πιῶ μία ζεστὴ καὶ «πηχτὴ» σοκολάτα ὃπως ἡ τέχνη τῆς σοκολάτας ὁρίζει. Μία γλυκιὰ ἔκπληξη μὲ περίμενε ἐντὸς τοῦ καταστήματος.Ὁ Ἀριστοτέλης ἦταν ἐκεῖ χαμογελαστὸς καὶ εὐγενικὸς. Ἄρχισε νὰ μιλάει γιὰ τὸ ρόφημα σοκαλάτας. Πρὶν λίγες ἡμέρες εἶχα φτιάξει μία mousse μαύρης σοκολάτας μὲ καφὲ εσπρέσσο καὶ λίγη σκόνη κόκκινης πιπεριᾶς, δίχως κρέμα γάλακτος. Ποιὰ ἦταν ἡ ἔκπληξη τοῦ Ἀριστοτέλη; Λὲς καὶ διάβασε τὴν σκέψη μου καὶ πρότεινε τὰ ἴδια ὑλικὰ γιὰ τὸ ζεστὸ ρόφημα σοκολάτας. Δὲν τὸ περίμενα γιατὶ στὰ μέρη μας (καὶ ἐννοῶ σ’ὃλη τὴν ἑλλαδικὴ ἐπικράτεια) μόνο προκάτ νερουλὴ σοκολάτα σὲ φακελλάκι σερβίρουν ἀκόμη καὶ στὰ πιὸ «ἀκριβὰ» στέκια. Συμφώνησα μὲ τὴν πρώτη στὴν πρόταση τοῦ Ἀριστοτέλη, «πικρὴ»σοκολάτα μὲ λίγη καυτερὴ πιπεριὰ δίχως εσπρέσσο αὐτὴ τὴν φορὰ γιὰ νὰ μπορέσω νὰ γευτῶ τὴν καψαϊκίνη τῆς πιπεριᾶς καὶ τὴν θεϊκὴ γεύση τῆς σοκολάτας.
Ὁ Ἀριστοτέλης τὴν ἑτοίμασε καὶ τὴν προσέφερε σὲ μέσα σὲ μία μεγάλη πορσελάνινη κοῦπα.
Ἤπια τὴν πρώτη γουλιὰ.Παλιὲς μνῆμες ἦλθαν στὸ μυαλό μου καὶ πάλι.Ἄλλα μέρη ὃπου ἡ σοκολάτα προσφέρεται στὸν πελάτη μὲ εὐλάβεια. Θὰ τὴν ἤθελα λίγο πιὸ πηχτὴ, ἀλλὰ ὁ Ἀριστοτέλης εἶχε κάνει τὸ θαῦμα του. Ὁ Ἀριστοτέλης μᾶς πρότεινε νὰ κάνουμε καὶ μία γευστικὴ διαδρομὴ καὶ στὶς ὑπόλοιπες γεύσεις ὰπὸ τὰ σοκολατάκια ποὺ κατασκευάζει καὶ διαθέτει.Ὑποσχεθήκαμε τὴν ἐπόμενη φορὰ νὰ τὰ δοκιμάσουμε ὃλα. Στὸ κατάστημα θὰ βρῆτε ἐπίσης καὶ μία μεγάλη συλλογὴ ἀπὸ χειροποίητα σοκολατάκια μὲ περιπετειώδεις γεύσεις ποὺ ἀπευθύνονται σὲ πραγματικούς γευσιγνώστες. Ὃταν ἀποφασίσετε νὰ ἐπισκευθεῖτε τὸ «The dark side of chocolate» στὴν ὁδὸ Σόλωνος 41 νὰ πᾶτε μὲ μισο-ἄδειο στομάχι. Αὐτὸ γιὰ μπορέσετε νὰ γευτῆτε περισσότερες λιχουδιὲς. Ὁ Ἀριστοτέλης θὰ εἶναι ἐκεῖ πάντα πρόθυμος νᾶ σᾶς ξεναγήσει στὸν μαγευτικὸ κόσμο τῆς σοκολάτας.
