2 ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ & 1 ΠΡΟΚΛΗΣΗ
Ἡ πρώτη πρόσκληση ἦρθε ἀπὸ τὴν ὁμάδα Andros Routes:
«Τὸ Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου ἐλᾶτε νὰ περπατήσουμε τὴν κυκλικὴ διαδρομή της Παλαιόπολης.»
Ἦταν μιὰ μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ ἐξερευνήσουμε τὸν ἀρχαιολογικὸ χῶρο τῆς παλιᾶς πρωτεύουσας τῆς Ἄνδρου, ποὺ ἔζησε καὶ ἄνθισε γιὰ περισσότερα ἀπὸ χίλια χρόνια. Τὸ μονοπάτι περνοῦσε μέσα ἀπὸ καταπράσινες πλαγιές, ἀποκάλυπτε σωζόμενα λείψανα τῆς ἀρχαίας πόλης καὶ χάριζε μαγευτικὲς θέες: πρὸς τὴν ἀκτογραμμή, τὸν ἐντυπωσιακὸ ὄγκο τοῦ Πετάλου καί, στὸ τέλος, πρὸς τὴν παρθένα παραλία της Παλαιόπολης, ὅπου ἀκόμη στέκει βυθισμένος ἀλλὰ ὁρατὸς ὁ ἀρχαῖος λιμενοβραχίονας.
Ἡ δεύτερη πρόσκληση ἦταν ἀκόμη πιὸ γλυκιά:
«Στὸ τέλος τῆς πεζοπορίας θὰ μᾶς περιμένει κερασμένη μουσταλευριά, φτιαγμένη μὲ μεράκι ἀπὸ τὸν Πολιτιστικὸ Σύλλογο Παλαιόπολης.»
Κι ἔπειτα ἦρθε ἡ Πρόκληση: ἐμεῖς, τὰ μέλη καὶ οἱ φίλοι τῆς Ἑλληνικῆς Ἀκαδημίας τῆς Καυτερῆς Πιπεριᾶς, νὰ τολμήσουμε νὰ δοκιμάσουμε τὴν παραδοσιακὴ μουσταλευριὰ μὲ μιὰ πινελιὰ ἀπρόσμενη – λίγους κόκκους καυτερὴς πιπεριᾶς.
Ἡ διαδρομή
Τὸ ἀπόγευμα, γύρω στὶς 16:30, συναντηθήκαμε – μιὰ τριανταριὰ φίλοι τῶν μονοπατιῶν, Ἕλληνες καὶ ξένοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι–μεταξύ αὐτῶν καὶ ἡ κινέζα ἀνώμαλων ὀρεινῶν διαδρομῶν κα. Ping - στὸν παλιὸ χῶρο στάθμευσης τῆς Παλαιόπολης. Μὲ ψαλίδια στὰ χέρια καὶ σακοῦλες γιὰ ἀπορρίμματα ξεκινήσαμε τὴν πεζοπορία μας, ποὺ συνδύαζε ἐξερεύνηση καὶ ἐθελοντικὴ συντήρηση τοῦ μονοπατιοῦ.
Ἡ διαδρομὴ μᾶς ὁδήγησε πρῶτα στὴν παραλία, κάτω ἀπὸ τὸν ἀρχαιολογικὸ χῶρο ὅπου ἀνασκάπτεται ἡ ἀρχαία πόλη. Ἀπὸ ἐκεῖ ἀνηφορίσαμε μὲ κάποια δυσκολία, ὥσπου φτάσαμε κοντὰ στὸν κεντρικὸ δρόμο, ἐκεῖ ὅπου τὸ παλιὸ σχολεῖο φιλοξενεῖ πλέον τὸ Λαογραφικὸ Μουσεῖο τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου των Ἀπανταχοῦ Παλαιοπολιανῶν.
Ἤδη πρὶν πλησιάσουμε, ἀκούγονταν νησιώτικες μελωδίες νὰ ξεχύνονται ἀπὸ τὸν χῶρο. Μᾶς ὑποδέχτηκε μὲ χαμόγελο ἡ ἀκούραστη καὶ ἀεικίνητη πρόεδρος τοῦ Συλλόγου, ἡ κα Χρυσούλα Σιγάλα.
Τὸ γλυκὸ τραπέζι
Μπαίνοντας στὸ Μουσεῖο, ἀνάμεσα στὰ ὄμορφα ἐκθέματα, μᾶς περίμενε ἕνα τεράστιο τραπέζι στρωμένο μὲ γλυκὰ κάθε λογῆς: κουλουράκια, σιροπιαστά, καὶ φυσικὰ μουσταλευριές, ὅλα φτιαγμένα ἀπὸ τὴν κα Σιγάλα καὶ τὶς συνεργάτιδές της. Ἡ εἰκόνα θύμιζε μπουφὲ πεντάστερου ξενοδοχείου – μόνο ποὺ ἐδῶ ὅλα εἶχαν φτιαχτεῖ μὲ μεράκι, ἀγάπη καὶ παράδοση.
Δοκιμάσαμε ἀπὸ ὅλα, μὰ ἡ μουσταλευριὰ ξεχώριζε. Εἶχε αὐθεντικὴ γεύση μούστου, γεμάτη γλύκα καὶ ἄρωμα, καμία σχέση μὲ τὶς τυποποιημένες τοῦ ἐμπορίου ποὺ συχνὰ ἀφήνουν γεύση ἀλευριοῦ καὶ συντηρητικῶν.
Κι ἔπειτα ἦρθε ἡ στιγμή μας. Σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ μπολάκια ρίξαμε λίγα ψήγματα καυτερὴς πιπεριᾶς. Περιμέναμε σὰν μάγοι ποὺ φτιάχνουν τὸ φίλτρο τους καί... τὸ «θαῦμα» ἔγινε! Μιὰ ἁπλῆ μουσταλευριὰ μεταμορφώθηκε σὲ γκουρμὲ δημιουργία.
Ἡ πρώτη κουταλιὰ ἦταν σὰν νὰ κάνει πάρτι τὸ στόμα μας: τὸ γλυκὸ χάδι τοῦ μούστου συναντοῦσε τὸ πύρινο φιλὶ τῆς πιπεριᾶς. Οἱ γευστικὲς θηλὲς χόρευαν «ρὸκ ἐντ ρὸλ»(rock n’roll), ἄλλες φώναζαν «γλύκα!» κι ἄλλες «φωτιά!». Ἡ ἐναλλαγὴ γλυκοῦ καὶ καυτεροῦ μᾶς ἔκανε νὰ νιώθουμε λὲς καὶ συμμετείχαμε σὲ τελικὸ γευσιγνωσίας μὲ τὸν τίτλο Master ChiliChef.
Κι ἔτσι ἡ μουσταλευριά, αὐτὸ τὸ ταπεινὸ γλυκάκι, πῆρε «προαγωγὴ» σὲ παγκόσμιο ἀστέρα τῆς γαστρονομίας. Ὅσοι δοκιμάσαμε, χαμογελούσαμε σὰν νὰ εἴχαμε ἀνακαλύψει τὸ μυστικὸ τῆς αἰώνιας εὐτυχίας – ἢ τοὐλάχιστον μιὰ πολὺ καλὴ δικαιολογία γιὰ νὰ ζητήσουμε καὶ δεύτερη μερίδα.
Ἡ συζήτηση γιὰ τὴν παράδοση
Ὡς δῶρο, ἡ κα Σιγάλα μᾶς πρόσφερε ἕνα ἐξαιρετικὸ Λεύκωμα μὲ τὴν ἱστορία τοῦ Συλλόγου, γιὰ τὸ ὁποῖο τὴν εὐχαριστοῦμε θερμά.
Συζητῶντας, θυμηθήκαμε παλιὲς κουβέντες γιὰ τὴν τοπικὴ κουζίνα τῆς Ἄνδρου. Ἀναφερθήκαμε στὰ ξακουστὰ κόκκινα κρεμμύδια της Παλαιόπολης, ποὺ κάποτε φορτώνονταν στὰ καΐκια καὶ ταξίδευαν στὴν Κάρυστο, στὴ Ραφήνα καὶ στὶς ἀγορὲς ὅλης τῆς Ἑλλάδας. Κρεμμύδια μὲ γεύση μοναδική, προϊὸν τοῦ ἰδιαίτερου μικροκλίματος τοῦ τόπου.
Ὅμως τὰ νέα δὲν ἦταν χαρμόσυνα. Οἱ καλλιεργητὲς λιγοστεύουν, τὸ νερὸ σπανίζει, καὶ οἱ νέοι στρέφονται μακριὰ ἀπὸ τὴ γῆ. Ἔτσι, τὸ ὄνειρο νὰ ἀναγνωριστεῖ τὸ κρεμμύδι Παλαιόπολης ὡς προϊὸν ΠΟΠ ξεθωριάζει. Μὰ ἐλπίζουμε πὼς θὰ βρεθοῦν ἄνθρωποι νὰ τὸ ἀναστήσουν, νὰ τὸ φέρουν ξανὰ στὸ προσκήνιο.
Τὸ γλέντι
Ἡ ὥρα πέρασε γρήγορα μὲ κουβέντες καὶ γευστικὲς δοκιμές. Σιγά-σιγά κατέφτασαν καὶ οἱ ντόπιοι, καὶ τὸ γλέντι ἄναψε. Δυστυχῶς, ἐμεῖς ἔπρεπε νὰ ἀποχωρήσουμε γιὰ νὰ προλάβουμε ἄλλη ὑποχρέωση στὴ Χώρα.
Ἀναχωρήσαμε μὲ εὐγνωμοσύνη γιὰ τὴν Andros Routes καὶ γιὰ τὴν κα Σιγάλα, ποὺ μὲ ἀκούραστη προσφορὰ κρατᾶ ζωντανὰ τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα τοῦ τόπου. Μὰ καὶ μὲ μιὰ μικρὴ λύπη, ἀφήνοντας πίσω μας ἕναν ἀληθινὸ θησαυρό: την Παλαιόπολη καὶ τὸ νησὶ τῆς Ἄνδρου.
https://syllogospalaiopolisermis.gr/
