Ὁ Χαμένος Μονόκερως,
ἡ Jazz &
οἱ πιπεριές Habaneros
Πρίν λίγες
ἡμέρες βρεθήκαμε στήν ὄμορφη πλατεῖα τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Τσαγκαράδος, μέ τόν παγκοσμίως γνωστό της ὑπεραιωνόβιο πλάτανο. Ἀκριβῶς ἀπέναντι βρίσκεται τό περίφημο Ξενοδοχεῖο “ Ὁ Χαμένος Μονόκερως”.
Ἓνας χῶρος μέ μεγάλη ἱστορία, γνωρίζοντας ὃτι εἶναι
καί τό πρῶτο ξενοδοχεῖο πού κτίστηκε στήν Τσαγκαράδα καί τό ἀνατολικό Πήλιο
ἀμέσως μετά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέ χρήματα τοῦ Τσαγκαραδιώτη ἐπιχειρηματία
κ. Πουργιανοῦ.
Τό πρῶτο του ὄνομα, «Ξενοδοχεῖον Η ΕΛΛΑΣ». Μεγάλο ἐγχείρημα γιά τά χρόνια ἐκεῖνα, ἐπειδή ὡς γνωστόν ἡ ἐπιχείρηση δέν διέθετε μόνον τό ξενοδοχεῖο ἀλλά καί ἓνα ἀρτοποιεῖο καί ζαχαροπλαστεῖο συγχρόνως. Στόν δέ ἐξώστη(αὐλή) του περιτριγυρισμένον ἀπό γαλάζιες ὀρτανσίες καί ὁ ὁποῖος βλέπει στήν παραπάνω πλατεῖα , ἡ τότε καλή κοινωνία πού εἶχε τήν δυνατότητα νά κάνει διακοπές, μποροῦσε νά ἀπολαμβάνει, ἐκτός ἀπό τό γνωστό σέ ὃλους μας ὑποβρύχιο καί πάστες καί γλυκάκια γαλλικοῦ τύπου, δυσεύρετα στόν τόπο μας ἐκεῖνα τά χρόνια.
Τό πρῶτο του ὄνομα, «Ξενοδοχεῖον Η ΕΛΛΑΣ». Μεγάλο ἐγχείρημα γιά τά χρόνια ἐκεῖνα, ἐπειδή ὡς γνωστόν ἡ ἐπιχείρηση δέν διέθετε μόνον τό ξενοδοχεῖο ἀλλά καί ἓνα ἀρτοποιεῖο καί ζαχαροπλαστεῖο συγχρόνως. Στόν δέ ἐξώστη(αὐλή) του περιτριγυρισμένον ἀπό γαλάζιες ὀρτανσίες καί ὁ ὁποῖος βλέπει στήν παραπάνω πλατεῖα , ἡ τότε καλή κοινωνία πού εἶχε τήν δυνατότητα νά κάνει διακοπές, μποροῦσε νά ἀπολαμβάνει, ἐκτός ἀπό τό γνωστό σέ ὃλους μας ὑποβρύχιο καί πάστες καί γλυκάκια γαλλικοῦ τύπου, δυσεύρετα στόν τόπο μας ἐκεῖνα τά χρόνια.
Τόν ἴδιο αὐτόν ἐξώστη, κάτω ἀπό μία μεγαλόπρεπη καστανιά καί ἓναν πλάτανο, μέ γιασεμιά καί ἄλλα ἀναρριχώμενα φυτά γύρω, οἱ σημερινοί ἰδιοκτῆτες, ἔχουν διακοσμήσει μέ πραγματικό γοῦστο καί προσφέρουν πρωϊνό ἤ δεῖπνο.
Ἐμεῖς πήγαμε νά ρωτήσουμε γιά τό πρόγραμμα τῶν συναυλιῶν τῆς Jazz πού λάμβανε χώρα τίς τελευταῖες ἡμέρες τοῦ Αὐγούστου στήν μεγάλη αἴθουσα τοῦ ξενοδοχείου.
Μπαίνοντας στήν αὐλή ἤ ἐξώστη
τοῦ ξενοδοχείου μεταξύ τῶν ἄλλων φυτῶν ἀνακαλύψαμε καί μία μικρή καλλιέργεια μέ
πιπεριές Habaneros.
Ὁ ἰδιοκτήτης κ. Χρῆστος Μάρτζος, παρ’ὃτι ἦταν ἡ ὣρα τοῦ δείπνου καί ἦταν ἀπασχολημένος,
εὐγενέστατος, συζήτησε μαζί μας καί στό τέλος ἀφοῦ μιλήσαμε καί γιά καυτερές
πιπεριές μᾶς φίλεψε μερικές ἀπό τίς Habaneros του, τίς ὁποῖες φωτογραφήσαμε μαζί μέ τό
σῆμα κατατεθέν τῆς Τσαγκαράδος, τό κάστανο, μέσα στίς κατσίδες του. Ὡς γνωστόν τό κάστανο βρίσκεται
μέσα σέ ἓνα ξυλῶδες
περίβλημα (τήν κατσίδα) πού ἔχει ἀγκάθια ἐξωτερικά καί ἀνοίγει ὃταν οἱ καρποί ὡριμάσουν.
